İnsanlık, vicdan, merhamet, duygu sevgi, yardım, birlikte olmak, dayanışma, kucaklaşma işte bizim insanımız!!

Her felaket de cebindeki son kuruşunu bile yardım için gönderen güzel insanlarımız var. Bu ülke de tarih boyu iyi insanlar hep vardı. Savaş da bile evindeki çorabını ayağındaki çarığını, bir somun ekmeğini cephedeki Mehmetçiğe gönderen güzel insanlar ülkesiyiz.

İşte yine bir felaket ile karşı karşıyayız. Yine o gönlü büyük kalbi güzel insanlar ardı ardına koştular yardıma. Az çok deme den biraz olsun acıları dindirmek için yardım için seferber oldular. Çok üzüldük üzülüyoruz, hala bu acıları kalbimizde içimizde yaşıyoruz. Duygularımız sel olup akıyor. Yemek yerken yutkunur oluyoruz. Gece yatağımız da uyumaya utanıyoruz. Hiç kimseyi tanımadan da üzülüp, insani duygularımıza hakim olamıyoruz.

O soğuk betonların arasında insanları çocukları bebekleri görünce hüngür hüngür ağlıyorsak, "insan" olma dersi verdik kendimize..Çok uzak da olsa tanımadan başkalarının acısını yaşadık sahip çıktık. Hissettik. Duyarsız kalmadık. Onlarn acısına ortak olduk.

Ne zaman ekranlarda o içimizi acıtan görüntüleri görsek çok ağladık ağlayacağız eğer ağlamazsak zaten insan değiliz!!

Ve en önemlisi uyumaktan yemek yemekten nefes almaktan utanır olduk hep birlikte..

Bu duyguları asla unutmayalım...
Unutursak insan değiliz!!