Sen hep bana doğal afet dedin. Suçu bana attın da beton içinde bıraktığın şehrini kaderine terk ettin.

Sen ağacmı kestin tutunacak dal bulamadım.

Sen ormanı yok ettin sığınacak yer bulamadım.

Sen dere yatağını kapattın yol yaptın akacak yol bulamadım.

Sen dere yatağının yolunu değiştirdin gidecek yol bulamadım.

Sen dere kenarında konut yaptın yolumu şaşırdım.

Sen defalarca sel olan yere gittin yine bina yaptın. Beton çevirdin her yeri, ben yine sel oldum yağdım sen yine ders almadın.

Sen 2009 da ayamama deresi taştı yine insanlar öldü, yine ders almadın dere kenarına otel konut rezidans yapılmasına izin verdin.

Sen benim yağmurumu hafife aldın ben ne zaman nasıl yağarım ön görün olmadı. Önlem almadın. Felakete yol verdin.

Sen şehri betona boğdun. Her yeri binalarla çevirdin. Benim gidecek tüm yollarımı kapattın.

Sen hiç demedin ki, şiddetli yağmur yağarsa bu su nereye gidecek diye düşünmedin. Oysa defalarca yağdım görmedin bilmedin unuttun.

Sen hep parayı hep zenginliği düşündün. Doğa çevre ağaç orman bunlara hiç değer vermedin. Düşündüğün tek şey para oldu. Ama insanlar canından oldu bunu hesap etmedin.

Sen sen hiç ders almadın. Hep kader dedin. Olur böyle şeyler dedin. Her zaman olduğu gibi üç gün sonra unutulur dedin. Beni, yani suyu seli yağmuru hiç dikkate almadın. Önemsemedin.

"Su akar yolunu bulur" du, artık bulamıyorum...!

Ben daha ne diyeyim ki!...

Sen ağacmı kestin tutunacak dal bulamadım.

Sen ormanı yok ettin sığınacak yer bulamadım.

Sen dere yatağını kapattın yol yaptın akacak yol bulamadım.

Sen dere yatağının yolunu değiştirdin gidecek yol bulamadım.

Sen dere kenarında konut yaptın yolumu şaşırdım.

Sen defalarca sel olan yere gittin yine bina yaptın. Beton çevirdin her yeri, ben yine sel oldum yağdım sen yine ders almadın.

Sen 2009 da ayamama deresi taştı yine insanlar öldü, yine ders almadın dere kenarına otel konut rezidans yapılmasına izin verdin.

Sen benim yağmurumu hafife aldın ben ne zaman nasıl yağarım ön görün olmadı. Önlem almadın. Felakete yol verdin.

Sen şehri betona boğdun. Her yeri binalarla çevirdin. Benim gidecek tüm yollarımı kapattın.

Sen hiç demedin ki, şiddetli yağmur yağarsa bu su nereye gidecek diye düşünmedin. Oysa defalarca yağdım görmedin bilmedin unuttun.

Sen hep parayı hep zenginliği düşündün. Doğa çevre ağaç orman bunlara hiç değer vermedin. Düşündüğün tek şey para oldu. Ama insanlar canından oldu bunu hesap etmedin.

Sen hep bana doğal afet dedin. Suçu bana attın da beton içinde bıraktığın şehrini kaderine terk ettin.

Sen sen hiç ders almadın. Hep kader dedin. Olur böyle şeyler dedin. Her zaman olduğu gibi üç gün sonra unutulur dedin. Beni, yani suyu seli yağmuru hiç dikkate almadın. Önemsemedin.

"Su akar yolunu bulur" du, artık bulamıyorum...!

Ben daha ne diyeyim ki!...